uitkomen

Néerlandais

Étymologie
Dérivé par préfixation de komen.

Verbe

Présent Prétérit
ik kom uit kwam uit
jij komt uit
hij, zij, het komt uit
wij komen uit kwamen uit
jullie komen uit
zij komen uit
u komt uit kwam uit
Auxiliaire Participe présent Participe passé
zijn komen uitd uitgekomen

uitkomen \Prononciation ?\ intransitif

  1. Mener (à), donner (sur).
    • deze kamer komt op de straat uit
      cette pièce donne sur la rue
  2. Être juste, se réaliser.
    • de deling komt uit
      la division se fait exactement
    • wanneer het u uitkomt
      quand cela vous convient
  3. (Anatomie) Sortir, pousser.
    • tanden die uitkomen
      des dents qui percent
  4. (Botanique), (Zoologie) Sortir, éclore, surgir.
    • de bladeren komen uit
      les feuilles sortent
    • er zijn vijf eieren uitgekomen
      cinq œufs sont éclos
  5. Apparaître, s’ébruiter.
    • het geheim is uitgekomen
      le secret a été divulgué
  6. Résulter, aboutir.
    • uitkomen op
      déboucher (sur), aboutir, conduire (à)
  7. Reconnaître, admettre.
    • ervoor uitkomen dat men iets niet weet
      déclarer son ignorance
    • voor zijn mening uitkomen
      défendre, exprimer son opinion, avoir le courage de ses opinions, oser se montrer au grand jour, se manifester
    • voor zijn homosexualiteit uitkomen
      sortir du placard
    • het uitkomen (van homosexualiteit)
      sortie du placard, coming-out
    • goed doen uitkomen
      mettre en valeur

Synonymes
mener
être juste
sortir
apparaître
résulter
reconnaître

Prononciation

→ Prononciation manquante. (Ajouter)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.