wijze

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

wijze féminin

1. Façon, manière, mode.
   • bij wijze van afscheid : en signe d’adieu.
   • wijze van betaling : formule de paiement.
   • bij wijze van represaille : en guise de représailles.
   • op duidelijke wijze te kennen geven : faire savoir de façon explicite.
   • op Franse wijze : à la française.
   • op onverklaarbare wijze : inexplicablement.
   • hij heeft zich op wrede wijze gewroken : il s’est vengé atrocement.
   • bij wijze van spreken : pour ainsi dire.
   • (Droit) bij wijze van : par voie de.

wijze masculin

1. Sage
   • "De wijzen uit het oosten: Les Rois mages.

manière

• stijl
• trant
• manier
• methode
• modus

sage

• denker
• filosoof
• geleerde

sage

• wijsbegeerte
• wijsheid

wijs

1. Sage.

• Pays-Bas : écouter « wijze [ʋɛj.zə] »
• (Région à préciser) : écouter « wijze [Prononciation ?] »