disputar
Catalan
Pronunciation
Conjugation
Conjugation of disputar (first conjugation)
infinitive | disputar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | disputant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | disputat | disputada | |||||
plural | disputats | disputades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | disputo | disputes | disputa | disputem | disputeu | disputen | |
imperfect | disputava | disputaves | disputava | disputàvem | disputàveu | disputaven | |
future | disputaré | disputaràs | disputarà | disputarem | disputareu | disputaran | |
preterite | disputí | disputares | disputà | disputàrem | disputàreu | disputaren | |
conditional | disputaria | disputaries | disputaria | disputaríem | disputaríeu | disputarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | disputi | disputis | disputi | disputem | disputeu | disputin | |
imperfect | disputés | disputessis | disputés | disputéssim | disputéssiu | disputessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | disputa | disputi | disputem | disputeu | disputin |
Portuguese
Pronunciation
- (Portugal) IPA(key): /diʃ.pu.ˈtaɾ/
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb disputar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /dispuˈtaɾ/, [d̪ispuˈt̪aɾ]
Verb
disputar (first-person singular present disputo, first-person singular preterite disputé, past participle disputado)
- to dispute
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive disputar | |||||||
dative | disputarme | disputarte | disputarle, disputarse | disputarnos | disputaros | disputarles, disputarse | |
accusative | disputarme | disputarte | disputarlo, disputarla, disputarse | disputarnos | disputaros | disputarlos, disputarlas, disputarse | |
with gerund disputando | |||||||
dative | disputándome | disputándote | disputándole, disputándose | disputándonos | disputándoos | disputándoles, disputándose | |
accusative | disputándome | disputándote | disputándolo, disputándola, disputándose | disputándonos | disputándoos | disputándolos, disputándolas, disputándose | |
with informal second-person singular imperative disputa | |||||||
dative | dispútame | dispútate | dispútale | dispútanos | not used | dispútales | |
accusative | dispútame | dispútate | dispútalo, dispútala | dispútanos | not used | dispútalos, dispútalas | |
with formal second-person singular imperative dispute | |||||||
dative | dispúteme | not used | dispútele, dispútese | dispútenos | not used | dispúteles | |
accusative | dispúteme | not used | dispútelo, dispútela, dispútese | dispútenos | not used | dispútelos, dispútelas | |
with first-person plural imperative disputemos | |||||||
dative | not used | disputémoste | disputémosle | disputémonos | disputémoos | disputémosles | |
accusative | not used | disputémoste | disputémoslo, disputémosla | disputémonos | disputémoos | disputémoslos, disputémoslas | |
with informal second-person plural imperative disputad | |||||||
dative | disputadme | not used | disputadle | disputadnos | disputaos | disputadles | |
accusative | disputadme | not used | disputadlo, disputadla | disputadnos | disputaos | disputadlos, disputadlas | |
with formal second-person plural imperative disputen | |||||||
dative | dispútenme | not used | dispútenle | dispútennos | not used | dispútenles, dispútense | |
accusative | dispútenme | not used | dispútenlo, dispútenla | dispútennos | not used | dispútenlos, dispútenlas, dispútense |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.