izumjeti
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /izǔmjeti/
- Hyphenation: i‧zu‧mje‧ti
Conjugation
Conjugation of izumjeti
Infinitive: izumjeti | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: izùmjēvši | Verbal noun: — | ||||
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ja | ti | on / ona / ono | mi | vi | oni / one / ona | |
Present | izumijem | izumiješ | izumije | izumijemo | izumijete | izumiju | |
Future | Future I | izumjet ću1 izumjeću |
izumjet ćeš1 izumjećeš |
izumjet će1 izumjeće |
izumjet ćemo1 izumjećemo |
izumjet ćete1 izumjećete |
izumjet će1 izumjeće |
Future II | budem izumio2 | budeš izumio2 | bude izumio2 | budemo izumjeli2 | budete izumjeli2 | budu izumjeli2 | |
Past | Perfect | izumio sam2 | izumio si2 | izumio je2 | izumjeli smo2 | izumjeli ste2 | izumjeli su2 |
Pluperfect3 | bio sam izumio2 | bio si izumio2 | bio je izumio2 | bili smo izumjeli2 | bili ste izumjeli2 | bili su izumjeli2 | |
Aorist | izumjeh | izumje | izumje | izumjesmo | izumjeste | izumješe | |
Conditional I | izumio bih2 | izumio bi2 | izumio bi2 | izumjeli bismo2 | izumjeli biste2 | izumjeli bi2 | |
Conditional II | bio bih izumio2 | bio bi izumio2 | bio bi izumio2 | bili bismo izumjeli2 | bili biste izumjeli2 | bili bi izumjeli2 | |
Imperative | — | izumij | — | izumijmo | izumijte | — | |
Active past participle | izumio m / izumjela f / izumjelo n | izumjeli m / izumjele f / izumjela n | |||||
Passive past participle | izumljen m / izumljena f / izumljeno n | izumljeni m / izumljene f / izumljena n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. * Note: The aorist and imperfect have nowadays fallen into disuse and as such they are found only in literary texts; routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.