plaga
English
Related terms
Part or all of this entry has been imported from the 1913 edition of Webster’s Dictionary, which is now free of copyright and hence in the public domain. The imported definitions may be significantly out of date, and any more recent senses may be completely missing.
(See the entry for plaga in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, G. & C. Merriam, 1913.)
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʰlaːɣa/
- Rhymes: -aːɣa
Verb
plaga (weak verb, third-person singular past indicative plagaði, supine plagað)
Conjugation
infinitive (nafnháttur) |
að plaga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
plagað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
plagandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég plaga | við plögum | present (nútíð) |
ég plagi | við plögum |
þú plagar | þið plagið | þú plagir | þið plagið | ||
hann, hún, það plagar | þeir, þær, þau plaga | hann, hún, það plagi | þeir, þær, þau plagi | ||
past (þátíð) |
ég plagaði | við plöguðum | past (þátíð) |
ég plagaði | við plöguðum |
þú plagaðir | þið plöguðuð | þú plagaðir | þið plöguðuð | ||
hann, hún, það plagaði | þeir, þær, þau plöguðu | hann, hún, það plagaði | þeir, þær, þau plöguðu | ||
imperative (boðháttur) |
plaga (þú) | plagið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
plagaðu | plagiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að plagast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
plagast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
plagandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég plagast | við plögumst | present (nútíð) |
ég plagist | við plögumst |
þú plagast | þið plagist | þú plagist | þið plagist | ||
hann, hún, það plagast | þeir, þær, þau plagast | hann, hún, það plagist | þeir, þær, þau plagist | ||
past (þátíð) |
ég plagaðist | við plöguðumst | past (þátíð) |
ég plagaðist | við plöguðumst |
þú plagaðist | þið plöguðust | þú plagaðist | þið plöguðust | ||
hann, hún, það plagaðist | þeir, þær, þau plöguðust | hann, hún, það plagaðist | þeir, þær, þau plöguðust | ||
imperative (boðháttur) |
plagast (þú) | plagist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
plagastu | plagisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
plagaður | plöguð | plagað | plagaðir | plagaðar | plöguð | |
accusative (þolfall) |
plagaðan | plagaða | plagað | plagaða | plagaðar | plöguð | |
dative (þágufall) |
plöguðum | plagaðri | plöguðu | plöguðum | plöguðum | plöguðum | |
genitive (eignarfall) |
plagaðs | plagaðrar | plagaðs | plagaðra | plagaðra | plagaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
plagaði | plagaða | plagaða | plöguðu | plöguðu | plöguðu | |
accusative (þolfall) |
plagaða | plöguðu | plagaða | plöguðu | plöguðu | plöguðu | |
dative (þágufall) |
plagaða | plöguðu | plagaða | plöguðu | plöguðu | plöguðu | |
genitive (eignarfall) |
plagaða | plöguðu | plagaða | plöguðu | plöguðu | plöguðu |
Italian
Latin
Etymology 1
From plango (“strike”), from *pleḱ-. Cognate with Ancient Greek πληγή (plēgḗ, “wound”). Also dubiously cognate or influenced by *pleh₂-.
Noun
plāga f (genitive plāgae); first declension
Inflection
First declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | plāga | plāgae |
Genitive | plāgae | plāgārum |
Dative | plāgae | plāgīs |
Accusative | plāgam | plāgās |
Ablative | plāgā | plāgīs |
Vocative | plāga | plāgae |
Descendants
- Eastern Romance:
- Italian: piaga
- Old French: plaie, pleie
- French: plaie
- Polish: plaga
- Old Occitan:
- Old Portuguese: chaga
- Old Spanish:
- Spanish: llaga
- Rhaeto-Romance:
- → Albanian: plagë
- → Middle Dutch: plāghe
- Dutch: plaag
- → Middle High German: plāge, pflāge
- German: Plage
- → Middle Low German: plage
- → Old Dutch: plāgon
- → Old French: plage
- → Old Norse: plága
- → Old Portuguese: praga, plaga
- Portuguese: praga
- → Spanish: plaga
Etymology 2
From Proto-Indo-European *pleh₂- (“flat, broad, plain”). Cognate with Ancient Greek πλάγος (plágos, “side, flank”), Old High German flah (“flat, smooth”), Middle Low German vlake (“hurdle, small grid”), Old Norse flaki (“plank, canopy, shed”). More at flake.
Noun
plaga f (genitive plagae); first declension
Inflection
First declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | plaga | plagae |
Genitive | plagae | plagārum |
Dative | plagae | plagīs |
Accusative | plagam | plagās |
Ablative | plagā | plagīs |
Vocative | plaga | plagae |
Descendants
Etymology 3
From Proto-Indo-European *plek- (“weave”). Cognate with Ancient Greek πλέκτω (pléktō, “braid”)
Inflection
First declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | plaga | plagae |
Genitive | plagae | plagārum |
Dative | plagae | plagīs |
Accusative | plagam | plagās |
Ablative | plagā | plagīs |
Vocative | plaga | plagae |
References
- plaga in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- plaga in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to inflict a death-blow: plagam extremam or mortiferam infligere
- to inflict a mortal wound on some one: mortiferam plagam alicui infligere
- to inflict a death-blow: plagam extremam or mortiferam infligere
Norwegian Bokmål
Norwegian Nynorsk
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpla.ɡa/