rumiar
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin rumigo, rumigare (19th century)[1]. Doublet of the inherited remugar.
Conjugation
Conjugation of rumiar (first conjugation)
infinitive | rumiar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | rumiant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | rumiat | rumiada | |||||
plural | rumiats | rumiades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | rumio | rumies | rumia | rumiem | rumieu | rumien | |
imperfect | rumiava | rumiaves | rumiava | rumiàvem | rumiàveu | rumiaven | |
future | rumiaré | rumiaràs | rumiarà | rumiarem | rumiareu | rumiaran | |
preterite | rumií | rumiares | rumià | rumiàrem | rumiàreu | rumiaren | |
conditional | rumiaria | rumiaries | rumiaria | rumiaríem | rumiaríeu | rumiarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | rumiï | rumiïs | rumiï | rumiem | rumieu | rumiïn | |
imperfect | rumiés | rumiessis | rumiés | rumiéssim | rumiéssiu | rumiessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | rumia | rumiï | rumiem | rumieu | rumiïn |
Portuguese
Verb
rumiar (first-person singular present indicative rumio, past participle rumiado)
- Alternative form of ruminar
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb rumiar
Spanish
Verb
rumiar (first-person singular present rumio, first-person singular preterite rumié, past participle rumiado)
Conjugation
infinitive | rumiar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | rumiando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | rumiado | rumiada | |||||
plural | rumiados | rumiadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | rumio | rumiastú rumiásvos |
rumia | rumiamos | rumiáis | rumian | |
imperfect | rumiaba | rumiabas | rumiaba | rumiábamos | rumiabais | rumiaban | |
preterite | rumié | rumiaste | rumió | rumiamos | rumiasteis | rumiaron | |
future | rumiaré | rumiarás | rumiará | rumiaremos | rumiaréis | rumiarán | |
conditional | rumiaría | rumiarías | rumiaría | rumiaríamos | rumiaríais | rumiarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | rumie | rumiestú rumiésvos2 |
rumie | rumiemos | rumiéis | rumien | |
imperfect (ra) |
rumiara | rumiaras | rumiara | rumiáramos | rumiarais | rumiaran | |
imperfect (se) |
rumiase | rumiases | rumiase | rumiásemos | rumiaseis | rumiasen | |
future1 | rumiare | rumiares | rumiare | rumiáremos | rumiareis | rumiaren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | rumiatú rumiávos |
rumie | rumiemos | rumiad | rumien | ||
negative | no rumies | no rumie | no rumiemos | no rumiéis | no rumien |
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive rumiar | |||||||
dative | rumiarme | rumiarte | rumiarle, rumiarse | rumiarnos | rumiaros | rumiarles, rumiarse | |
accusative | rumiarme | rumiarte | rumiarlo, rumiarla, rumiarse | rumiarnos | rumiaros | rumiarlos, rumiarlas, rumiarse | |
with gerund rumiando | |||||||
dative | rumiándome | rumiándote | rumiándole, rumiándose | rumiándonos | rumiándoos | rumiándoles, rumiándose | |
accusative | rumiándome | rumiándote | rumiándolo, rumiándola, rumiándose | rumiándonos | rumiándoos | rumiándolos, rumiándolas, rumiándose | |
with informal second-person singular imperative rumia | |||||||
dative | rumíame | rumíate | rumíale | rumíanos | not used | rumíales | |
accusative | rumíame | rumíate | rumíalo, rumíala | rumíanos | not used | rumíalos, rumíalas | |
with formal second-person singular imperative rumie | |||||||
dative | rumíeme | not used | rumíele, rumíese | rumíenos | not used | rumíeles | |
accusative | rumíeme | not used | rumíelo, rumíela, rumíese | rumíenos | not used | rumíelos, rumíelas | |
with first-person plural imperative rumiemos | |||||||
dative | not used | rumiémoste | rumiémosle | rumiémonos | rumiémoos | rumiémosles | |
accusative | not used | rumiémoste | rumiémoslo, rumiémosla | rumiémonos | rumiémoos | rumiémoslos, rumiémoslas | |
with informal second-person plural imperative rumiad | |||||||
dative | rumiadme | not used | rumiadle | rumiadnos | rumiaos | rumiadles | |
accusative | rumiadme | not used | rumiadlo, rumiadla | rumiadnos | rumiaos | rumiadlos, rumiadlas | |
with formal second-person plural imperative rumien | |||||||
dative | rumíenme | not used | rumíenle | rumíennos | not used | rumíenles, rumíense | |
accusative | rumíenme | not used | rumíenlo, rumíenla | rumíennos | not used | rumíenlos, rumíenlas, rumíense |
Derived terms
- rumiador
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.