μικρός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien μικρός, mikrós.
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | μικρός | μικρή | μικρό | |||
génitif | μικρού | μικρής | μικρού | |||
accusatif | μικρό | μικρή | μικρό | |||
vocatif | μικρέ | μικρή | μικρό | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | μικροί | μικρές | μικρά | |||
génitif | μικρών | μικρών | μικρών | |||
accusatif | μικρούς | μικρές | μικρά | |||
vocatif | μικροί | μικρές | μικρά |
μικρός (mikrós) \mi.ˈkɾɔs\
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | μικρός | μικρά | μικρόν | μικροί | μικραί | μικρά | μικρώ | μικρά | μικρώ |
Vocatif | μικρέ | μικρά | μικρόν | μικροί | μικραί | μικρά | μικρώ | μικρώ | μικρώ |
Accusatif | μικρόν | μικράν | μικρόν | μικρούς | μικράς | μικρά | μικρώ | μικρά | μικρώ |
Génitif | μικροῦ | μικρᾶς | μικροῦ | μικρῶν | μικρῶν | μικρῶν | μικροῖν | μικραῖν | μικροῖν |
Datif | μικρῷ | μικρᾷ | μικρῷ | μικροῖς | μικραῖς | μικροῖς | μικροῖν | μικραῖν | μικροῖν |
μικρός, mikrós \mi.ˈkros\ (comparatif : μικρότερος ; superlatif : ἐλάχιστος)
Variantes
- σμικρός (Ionien, ancien attique)
- μικκός (Ionien, dorien)
Antonymes
Dérivés
- μικρότης
- ὂ μικρόν
Adverbe
μικρός, mikrós \mi.ˈkros\
- (À l’accusatif) Un peu.
- (Au génitif) De peu. Peu s’en faut, presque.
- μικροῦ δεῖν
- s’en falloir de peu
- μικροῦ δεῖν
- (Au datif) Peu, ou un peu. Il est surtout utilisé devant un adverbe ou un comparatif.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.