στραβός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien στραβός, strabos.
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | στραβός | στραβή | στραβό | |||
génitif | στραβού | στραβής | στραβού | |||
accusatif | στραβό | στραβή | στραβό | |||
vocatif | στραβέ | στραβή | στραβό | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | στραβοί | στραβές | στραβά | |||
génitif | στραβών | στραβών | στραβών | |||
accusatif | στραβούς | στραβές | στραβά | |||
vocatif | στραβοί | στραβές | στραβά |
στραβός (stravós) \stɾa.ˈvɔs\
Synonymes
Apparentés étymologiques
- στραβά
- στραβάδι
- στραβισμός
- στραβούλιακας
- στραβώνω, στραβώνομαι
- στραβωμάρα / στραβομάρα
Grec ancien
Étymologie
- Apparenté à στρέφω, tréphô (« tourner »).
Synonymes
- (Tordu) στρεβλός
Dérivés
- στραβαλοκόμας (bouclé)
- στραβαλός
- στραβέλαφος
- στραβεύς
- στράβηλος (colimaçon)
- στραβισμός (strabisme)
- στραβίζω (loucher)
- στραβοπόδης (au pied tort)
- στραβότης (distortion)
- στράβων
Dérivés dans d’autres langues
- Latin : strabus
Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.