abastar
Catalan
Pronunciation
Conjugation
Conjugation of abastar (first conjugation)
infinitive | abastar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | abastant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | abastat | abastada | |||||
plural | abastats | abastades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | abasto | abastes | abasta | abastem | abasteu | abasten | |
imperfect | abastava | abastaves | abastava | abastàvem | abastàveu | abastaven | |
future | abastaré | abastaràs | abastarà | abastarem | abastareu | abastaran | |
preterite | abastí | abastares | abastà | abastàrem | abastàreu | abastaren | |
conditional | abastaria | abastaries | abastaria | abastaríem | abastaríeu | abastarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | abasti | abastis | abasti | abastem | abasteu | abastin | |
imperfect | abastés | abastessis | abastés | abastéssim | abastéssiu | abastessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | abasta | abasti | abastem | abasteu | abastin |
Derived terms
Further reading
- “abastar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “abastar” in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana.
- “abastar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “abastar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
From Old Portuguese abastar, corresponding to a- + basto + -ar.
Pronunciation
- (Portugal) IPA(key): /ɐ.βɐʃ.ˈtaɾ/
- Hyphenation: a‧bas‧tar
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb abastar
Spanish
Etymology
bastar, from Vulgar Latin *bastāre, from Ancient Greek βαστάζειν (bastázein). Compare Italian bastare, Portuguese bastar.
Pronunciation
- IPA(key): /abasˈtaɾ/, [aβasˈt̪aɾ]
Verb
abastar (first-person singular present abasto, first-person singular preterite abasté, past participle abastado)
- to supply
Conjugation
Derived terms
Further reading
- “abastar” in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.