dil

See also: DIL, Dil, díl, and dił

Azerbaijani

Etymology 1

From Proto-Turkic *dil, *dɨl (“tongue; language”)[1]. Cognate with Turkish dil.

Further cognates

Cognate with Old Uyghur [script needed] (dïl), Karakhanid [script needed] (dïl), Turkmen dil (“to rise”), Crimean Tatar til, Uzbek til, Uyghur تىل‎ (til) Kazakh тил (tïl), Kyrgyz тил (til), Southern Altai тил (til), Tatar тел (tel), Bashkir тел (tel), Tuvan дыл (dıl),Yakut тыл (tıl), Chuvash чӗлхе (čĕlhe).

Pronunciation
  • IPA(key): [dil]

Noun
Other scripts
Cyrillic дил
Roman dil
Perso-Arabic دیل‎

dil (definite accusative dili, plural dillər)

  1. (anatomy) tongue
  2. language
    Azərbaycan dili
    Azerbaijani language
Declension
Declension of dil
singular plural
nominative dil dillər
definite accusative dili dilləri
dative dilə dillərə
locative dildə dillərdə
ablative dildən dillərdən
definite genitive dilin dillərin
Possessive forms of dil
nominative
singular plural
mənim (“my”) dilim dillərim
sənin (“your”) dilin dillərin
onun (“his/her/its”) dili dilləri
bizim (“our”) dilimiz dillərimiz
sizin (“your”) diliniz dilləriniz
onların (“their”) dili or dilləri dilləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dilimi dillərimi
sənin (“your”) dilini dillərini
onun (“his/her/its”) dilini dillərini
bizim (“our”) dilimizi dillərimizi
sizin (“your”) dilinizi dillərinizi
onların (“their”) dilini or dillərini dillərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dilimə dillərimə
sənin (“your”) dilinə dillərinə
onun (“his/her/its”) dilinə dillərinə
bizim (“our”) dilimizə dillərimizə
sizin (“your”) dilinizə dillərinizə
onların (“their”) dilinə or dillərinə dillərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dilimdə dillərimdə
sənin (“your”) dilində dillərində
onun (“his/her/its”) dilində dillərində
bizim (“our”) dilimizdə dillərimizdə
sizin (“your”) dilinizdə dillərinizdə
onların (“their”) dilində or dillərində dillərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dilimdən dillərimdən
sənin (“your”) dilindən dillərindən
onun (“his/her/its”) dilindən dillərindən
bizim (“our”) dilimizdən dillərimizdən
sizin (“your”) dilinizdən dillərinizdən
onların (“their”) dilindən or dillərindən dillərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dilimin dillərimin
sənin (“your”) dilinin dillərinin
onun (“his/her/its”) dilinin dillərinin
bizim (“our”) dilimizin dillərimizin
sizin (“your”) dilinizin dillərinizin
onların (“their”) dilinin or dillərinin dillərinin
Derived terms

Etymology 2

From Persian دل‎.

Noun

dil (definite accusative dili, plural dillər)

  1. (Classical Azerbaijani, anatomy) heart
Declension
Declension of dil
singular plural
nominative dil dillər
definite accusative dili dilləri
dative dilə dillərə
locative dildə dillərdə
ablative dildən dillərdən
definite genitive dilin dillərin
Possessive forms of dil
nominative
singular plural
mənim (“my”) dilim dillərim
sənin (“your”) dilin dillərin
onun (“his/her/its”) dili dilləri
bizim (“our”) dilimiz dillərimiz
sizin (“your”) diliniz dilləriniz
onların (“their”) dili or dilləri dilləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dilimi dillərimi
sənin (“your”) dilini dillərini
onun (“his/her/its”) dilini dillərini
bizim (“our”) dilimizi dillərimizi
sizin (“your”) dilinizi dillərinizi
onların (“their”) dilini or dillərini dillərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dilimə dillərimə
sənin (“your”) dilinə dillərinə
onun (“his/her/its”) dilinə dillərinə
bizim (“our”) dilimizə dillərimizə
sizin (“your”) dilinizə dillərinizə
onların (“their”) dilinə or dillərinə dillərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dilimdə dillərimdə
sənin (“your”) dilində dillərində
onun (“his/her/its”) dilində dillərində
bizim (“our”) dilimizdə dillərimizdə
sizin (“your”) dilinizdə dillərinizdə
onların (“their”) dilində or dillərində dillərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dilimdən dillərimdən
sənin (“your”) dilindən dillərindən
onun (“his/her/its”) dilindən dillərindən
bizim (“our”) dilimizdən dillərimizdən
sizin (“your”) dilinizdən dillərinizdən
onların (“their”) dilindən or dillərindən dillərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dilimin dillərimin
sənin (“your”) dilinin dillərinin
onun (“his/her/its”) dilinin dillərinin
bizim (“our”) dilimizin dillərimizin
sizin (“your”) dilinizin dillərinizin
onların (“their”) dilinin or dillərinin dillərinin

References
  1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*dil”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Ido

Preposition

dil

  1. Contraction of di la (“of the”).

Usage notes

This is optional, you can also use di l'...

Kurdish

Etymology

From Persian دل‎ (dil).

Noun

dil m

  1. heart (an organ)

Palauan

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *tina, from Proto-Austronesian *taina (“female of animals”).

Pronunciation
  • IPA(key): /dil/

Noun

dil

  1. female, woman (social role)

Synonyms

Derived terms
  • keldil

References
  • dil in Palauan Language Online: Palauan-English Dictionary, at tekinged.com.
  • dil in Palauan-English Dictionary, at trussel2.com.
  • dil in Lewis S. Josephs; Edwin G. McManus; Masa-aki Emesiochel (1977) Palauan-English Dictionary, University Press of Hawaii, →ISBN, page 79.

Serbo-Croatian

Etymology

From English deal.

Noun

dil m (Cyrillic spelling дил)

  1. deal (agreement between parties)

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic *til, *dɨl (“tongue; language”), *dil (“tongue; language”). Cognate with Old Turkic [Term?].

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdil/
  • Hyphenation: dil

Noun

dil (definite accusative dili, plural diller)

  1. (linguistics) language
  2. (physiology) tongue (the flexible muscular organ in the mouth)

Declension
Inflection
Nominative dil
Definite accusative dili
Singular Plural
Nominative dil diller
Definite accusative dili dilleri
Dative dile dillere
Locative dilde dillerde
Ablative dilden dillerden
Genitive dilin dillerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular dilim dillerim
2nd singular dilin dillerin
3rd singular dili dilleri
1st plural dilimiz dillerimiz
2nd plural diliniz dilleriniz
3rd plural dilleri dilleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular dilim dillerim
2nd singular dilsin dillersin
3rd singular dil
dildir		 diller
dillerdir
1st plural diliz dilleriz
2nd plural dilsiniz dillersiniz
3rd plural diller dillerdir

Hyponyms
artificial languages
  • suni dil (sun'i dil)
  • betik dili
  • biçimsel dil
  • makina dili
  • programlama dili
  • yapay dil
  • yapısal dil
natural languages
natural languages (grouping)
  • Algonkin dilleri
  • Altay dilleri
  • And-Ekvator dilleri
  • Avustronezya dilleri
  • Dene-Yenisey dilleri
  • Dravid dilleri
  • Eskimo-Aleut dilleri
  • Ge dilleri
  • Güney Asya dilleri
  • Hami-Sami dilleri
  • Hint-Avrupa dilleri
  • Kafkas dilleri
  • Karib dilleri
  • Khoisan dilleri
  • Maskoke dilleri
  • Maya dilleri
  • Mişe-Zoke dilleri
  • Nijer-Kongo dilleri
  • Nil-Sahra dilleri
  • Oto-Mange dilleri
  • Paleo-Asya dilleri
  • Pano-Takana dilleri
  • Saliş dilleri
  • Siyu dilleri
  • Tay-Kaday dilleri
  • Tupi-Guarani dilleri
  • Ural dilleri
  • Uto-Aztek dilleri
  • Yuma-Koçimi dilleri
  • Çin-Tibet dilleri
  • İrokua dilleri
  • izole diller
  • Hivaro dili
  • Jivaro dili
natural languages (kinds)
  • akraba dil
  • ana dil
  • ana dili
  • bükünlü dil
  • bitişken dil
  • diplomatik dil
  • edebî dil
  • eklemeli dil
  • gizli dil
  • halk dili
  • halk dili
  • kayış dili
  • konuşma dili
  • konuşulan dil
  • kuş dili
  • ortak dil
  • resmî dil
  • standart dil
  • yabancı dil
  • yapay dil
  • yapma dil
  • yazı dili
  • yazın dili
  • yüksek dil
  • çevirici dili
  • çeviri dili
  • çocuk dili
  • ölçünlü dil
  • ölü dil
  • özel dil
  • iltisaki dil
  • işaret dili
natural languages (types)
  • analitik dil
  • eklemeli dil
  • fiil-nesne dili
  • nesne-fiil dili
  • oligosentetik dil
  • polisentetik dil
  • sentetik dil
  • yalıtıcı dil
  • çekimli dil

Derived terms

Volapük

Noun

dil (plural dils)

  1. part

Declension
declension of dil
singular plural
nominative dil dils
genitive dila dilas
dative dile diles
accusative dili dilis
vocative 1 o dil! o dils!
predicative 2 dilu dilus
  • 1 status as a case is disputed
  • 2 in some later, non-classical Volapük only

Westrobothnian

Verb

dil (preterite & supine dilä)

  1. (intransitive) drain very slowly, dropwise
  2. (intransitive) small stains appear

Noun

dil m (definite singular diln, definite plural dila)

  1. stain, spot
  2. small red pimples or rashes

Preposition

dil

  1. Alternative spelling of dill
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.