načeti

Serbo-Croatian

Etymology

Verb

nàčēti pf (Cyrillic spelling на̀че̄ти)

(intransitive, archaic, rare) to start, begin (doing something, usually speaking)
- 1250, N.N., Povaljska listina:
  I nače govoriti Radko kalujer: Kneže i vsi vlasteli!...
- 1559, Marin Držić,
  i kako oni ki se boli
  
  nače s plačem govoriti:
- C18 ½, N.N., Kako planinkinja vila zavadi dva brata Jahšića:
  Među njima nađe se u planini b'jela vila,
  
  i nače im ovako drugami besjedovati, Jaša Dalmatin, potkralj Gudžerata:
- 1937, Ivana Brlić-Mažuranić,
  Otkidale se one sada same od sebe i bez muke iz njene uspomene, kao zrna bisera kad se đerdan načne osipavati.
(transitive) to start using or consuming something
(transitive, figuratively) to be the cause of something growing weak

Conjugation

Conjugation of načeti

Infinitive: načeti		Present verbal adverb: —		Past verbal adverb: nàčēvši		Verbal noun: —
Number		Singular			Plural
Person		1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Verbal forms		ja	ti	on / ona / ono	mi	vi	oni / one / ona
Present		načnem	načneš	načne	načnemo	načnete	načnu
Future	Future I	načet ću¹ načeću	načet ćeš¹ načećeš	načet će¹ načeće	načet ćemo¹ načećemo	načet ćete¹ načećete	načet će¹ načeće
Future	Future II	bȕdēm načeo²	bȕdēš načeo²	bȕdē načeo²	bȕdēmo načeli²	bȕdēte načeli²	bȕdū načeli²
Past	Perfect	načeo sam²	načeo si²	načeo je²	načeli smo²	načeli ste²	načeli su²
	Pluperfect³	bio sam načeo²	bio si načeo²	bio je načeo²	bili smo načeli²	bili ste načeli²	bili su načeli²
	Aorist	načeh	nače	nače	načesmo	načeste	načeše
Conditional I		načeo bih²	načeo bi²	načeo bi²	načeli bismo²	načeli biste²	načeli bi²
Conditional II⁴		bio bih načeo²	bio bi načeo²	bio bi načeo²	bili bismo načeli²	bili biste načeli²	bili bi načeli²
Imperative		—	načni	—	načnimo	načnite	—
Active past participle		načeo m / načela f / načelo n			načeli m / načele f / načela n
Passive past participle		načet m / načeta f / načeto n			načeti m / načete f / načeta n
¹ Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. ² For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. ³ Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. ⁴ Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. * Note: The aorist and imperfect have nowadays fallen into disuse and as such they are found only in literary texts; routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

Related terms

nàčimati impf
nàčinjati impf

Slovene

Etymology

From Proto-Slavic *načęti.

Pronunciation

IPA^(key): /nat͡ʃèːti/

Verb

načẹ́ti pf

to slice
to begin

Inflection

Sonorant + -ti -(j)em (AP c)
infinitive	načẹ́ti
1st singular	načnȅm
infinitive	načẹ́ti		načẹ̑t, načȅt
supine	načẹ̑t, načȅt
verbal noun	načẹ́tje
	participle		converb
present	—		—
past	načẹ̑t		—
l-participle	masculine	feminine		neuter
singular	načẹ̑ł	načẹ̄la		načȇlo
dual	načȇla	načȇli		načȇli
plural	načȇli	načȇle		načȇla
	present		imperative
1st singular	načnȅm		—
2nd singular	načnȅš		načnȉ
3rd singular	načnȅ		—
1st dual	načnéva		načnȋva
2nd dual	načnéta		načnȋta
3rd dual	načnéta		—
1st plural	načnémo		načnȋmo
2nd plural	načnéte		načnȋte
3rd plural	načnéjo		—

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.