implantar
Catalan
Conjugation
Conjugation of implantar (first conjugation)
infinitive | implantar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | implantant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | implantat | implantada | |||||
plural | implantats | implantades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | implanto | implantes | implanta | implantem | implanteu | implanten | |
imperfect | implantava | implantaves | implantava | implantàvem | implantàveu | implantaven | |
future | implantaré | implantaràs | implantarà | implantarem | implantareu | implantaran | |
preterite | implantí | implantares | implantà | implantàrem | implantàreu | implantaren | |
conditional | implantaria | implantaries | implantaria | implantaríem | implantaríeu | implantarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | implanti | implantis | implanti | implantem | implanteu | implantin | |
imperfect | implantés | implantessis | implantés | implantéssim | implantéssiu | implantessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | implanta | implanti | implantem | implanteu | implantin |
Further reading
- “implantar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “implantar” in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana.
- “implantar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “implantar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Verb
implantar (first-person singular present indicative implanto, past participle implantado)
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb implantar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /implanˈtaɾ/, [ĩmplãn̪ˈt̪aɾ]
Verb
implantar (first-person singular present implanto, first-person singular preterite implanté, past participle implantado)
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive implantar | |||||||
dative | implantarme | implantarte | implantarle, implantarse | implantarnos | implantaros | implantarles, implantarse | |
accusative | implantarme | implantarte | implantarlo, implantarla, implantarse | implantarnos | implantaros | implantarlos, implantarlas, implantarse | |
with gerund implantando | |||||||
dative | implantándome | implantándote | implantándole, implantándose | implantándonos | implantándoos | implantándoles, implantándose | |
accusative | implantándome | implantándote | implantándolo, implantándola, implantándose | implantándonos | implantándoos | implantándolos, implantándolas, implantándose | |
with informal second-person singular imperative implanta | |||||||
dative | implántame | implántate | implántale | implántanos | not used | implántales | |
accusative | implántame | implántate | implántalo, implántala | implántanos | not used | implántalos, implántalas | |
with formal second-person singular imperative implante | |||||||
dative | implánteme | not used | implántele, implántese | implántenos | not used | implánteles | |
accusative | implánteme | not used | implántelo, implántela, implántese | implántenos | not used | implántelos, implántelas | |
with first-person plural imperative implantemos | |||||||
dative | not used | implantémoste | implantémosle | implantémonos | implantémoos | implantémosles | |
accusative | not used | implantémoste | implantémoslo, implantémosla | implantémonos | implantémoos | implantémoslos, implantémoslas | |
with informal second-person plural imperative implantad | |||||||
dative | implantadme | not used | implantadle | implantadnos | implantaos | implantadles | |
accusative | implantadme | not used | implantadlo, implantadla | implantadnos | implantaos | implantadlos, implantadlas | |
with formal second-person plural imperative implanten | |||||||
dative | implántenme | not used | implántenle | implántennos | not used | implántenles, implántense | |
accusative | implántenme | not used | implántenlo, implántenla | implántennos | not used | implántenlos, implántenlas, implántense |
Further reading
- “implantar” in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.