نشيد الفلبين الوطني

Bayang magiliw,

Perlas ng Silanganan

Alab ng puso,

Sa Dibdib mo'y buhay.

Lupang Hinirang,

Duyan ka ng magiting,

Sa manlulupig,

Di ka pasisi

Sa dagat at bundok,

Sa simoy at sa langit mong bughaw,

May dilag ang tula,

At awit sa paglayang minamahal.

Ang kislap ng watawat mo'y

Tagumpay na nagniningning,

Ang bituin at araw niya,

Kailan pa ma'y di magdidilim,

Lupa ng araw ng luwalhati't pagsinta,

Buhay ay langit sa piling mo,

Aming ligaya na pag may mang-aapi,

Ang mamatay ng dahil sa iyo.

Tierra adorada,

hija del sol de Oriente,

su fuego ardiente

en ti latiendo está.

Tierra de amores,

del heroísmo cuna,

los invasores

no te hollarán jamás.

En tu azul cielo, en tus auras,

en tus montes y en tu mar

esplende y late el poema

de tu amada libertad.

Tu pabellón que en las lides

la victoria iluminó,

no verá nunca apagados

sus estrellas ni su sol.

Tierra de dichas, de sol y amores

en tu regazo dulce es vivir;

es una gloria para tus hijos,

cuando te ofenden, por ti morir.

Land of the morning,

Child of the sun returning,

With fervor burning,

Thee do our souls adore.

Land dear and holy,

Cradle of noble heroes,

Ne'er shall invaders

Trample thy sacred shore.

Ever within thy skies and through thy clouds

And o'er thy hills and sea,

Do we behold the radiance, feel and throb,

Of glorious liberty.

Thy banner, dear to all our hearts,

Its sun and stars alight,

O never shall its shining field

Be dimmed by tyrant's might!

Beautiful land of love, o land of light,

In thine embrace 'tis rapture to lie,

But it is glory ever, when thou art wronged,

For us, thy sons to suffer and die.