τοῖος
Ancient Greek
Etymology
The base of the Proto-Indo-European demonstrative *tód + the adjective suffix *-yós, equivalent to τό (tó, “this”) + -ιος (-ios, adjective suffix).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /tôi̯.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈty.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈty.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈty.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈti.os/
Determiner
τοῖος • (toîos) m (feminine τοίᾱ, neuter τοῖον)
Usage notes
This is the demonstrative determiner and pronoun corresponding to the interrogative determiner ποῖος (poîos), the indefinite determiner ποιός (poiós), and relative pronoun οἷος (hoîos). Mainly used in Homer and other poets. In prose, τοιοῦτος (toioûtos) is used.
Inflection
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | τοῖος toîos |
τοίᾱ toíā |
τοῖον toîon |
τοίω toíō |
τοίᾱ toíā |
τοίω toíō |
τοῖοι toîoi |
τοῖαι toîai |
τοῖᾰ toîa | |||||
Genitive | τοίου toíou |
τοίᾱς toíās |
τοίου toíou |
τοίοιν toíoin |
τοίαιν toíain |
τοίοιν toíoin |
τοίων toíōn |
τοίων toíōn |
τοίων toíōn | |||||
Dative | τοίῳ toíōi |
τοίᾳ toíāi |
τοίῳ toíōi |
τοίοιν toíoin |
τοίαιν toíain |
τοίοιν toíoin |
τοίοις toíois |
τοίαις toíais |
τοίοις toíois | |||||
Accusative | τοῖον toîon |
τοίᾱν toíān |
τοῖον toîon |
τοίω toíō |
τοίᾱ toíā |
τοίω toíō |
τοίους toíous |
τοίᾱς toíās |
τοῖᾰ toîa | |||||
Vocative | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
τοῖον toîon |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | τοῖος toîos |
τοίη toíē |
τοῖον toîon |
τοίω toíō |
τοίᾱ toíā |
τοίω toíō |
τοῖοι toîoi |
τοῖαι toîai |
τοῖᾰ toîa | |||||
Genitive | τοίου / τοιοῖο / τοίοιο / τοιόο / τοίοο toíou / toioîo / toíoio / toióo / toíoo |
τοίης toíēs |
τοίου / τοιοῖο / τοίοιο / τοιόο / τοίοο toíou / toioîo / toíoio / toióo / toíoo |
τοίοιῐν toíoiin |
τοίαιν / τοίαιῐν / τοίῃῐν toíai(i)n / toíēiin |
τοίοιῐν toíoiin |
τοίων toíōn |
τοιᾱ́ων / τοιέ͜ων / τοιῶν toiā́ōn / toié͜ōn / toiôn |
τοίων toíōn | |||||
Dative | τοίῳ toíōi |
τοίῃ toíēi |
τοίῳ toíōi |
τοίοιῐν toíoiin |
τοίαιν / τοίαιῐν / τοίῃῐν toíai(i)n / toíēiin |
τοίοιῐν toíoiin |
τοίοισῐ / τοίοισῐν / τοίοις toíoisi(n) / toíois |
τοίῃσῐ / τοίῃσῐν / τοίῃς / τοίαις toíēisi(n) / toíēis / toíais |
τοίοισῐ / τοίοισῐν / τοίοις toíoisi(n) / toíois | |||||
Accusative | τοῖον toîon |
τοίην toíēn |
τοῖον toîon |
τοίω toíō |
τοίᾱ toíā |
τοίω toíō |
τοίους toíous |
τοίᾱς toíās |
τοῖᾰ toîa | |||||
Vocative | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
τοῖον / τοίως toîon / toíōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
See also
Ancient Greek correlatives (edit)
type | interrogative | indefinite | (medial) demonstrative | proximal demonstrative | distal demonstrative | relative | indefinite relative | identity | other |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
basic | τίς | τις | †ὁ, οὗτος | ὅδε | ἐκεῖνος | ὅς | ὅστις | ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός | ἕτερος, ἄλλος |
dual | πότερος | πότερος, ποτερός | ὁπότερος | ||||||
quality | ποῖος | ποιός | †τοῖος, τοιοῦτος | τοιόσδε | οἷος | ὁποῖος | ὅμοιος | ἑτεροῖος, ἀλλοῖος | |
quantity | πόσος | ποσός | †τόσος, τοσοῦτος | τοσόσδε | ὅσος | ὁπόσος | |||
manner | πῶς | πως | †τώς, †ὥς, οὕτως | ὧδε | ὡς | ὅπως | ὁμῶς | ἑτέρως, ἄλλως | |
method, path place |
πῇ | πῃ | τῇ, ταύτῃ | τῇδε | ἐκείνῃ | ᾗ | ὅπῃ | ἄλλῃ | |
place | ποῦ, †πόθι | που, †ποθί | ἐνταῦθα | ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι | οὗ, ἔνθα, †ὅθι | ὅπου, †ὁπόθι | αὐτόθι, ὁμοῦ | ἄλλοθι | |
source | πόθεν | ποθέν | †τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν | ἐκεῖθεν | ὅθεν | ὁπόθεν | †ὁμόθεν | ἄλλοθεν | |
destination | ποῖ, †πόσε | ποι | ἔνθα, ἐνταῦθα | ἐνθάδε | ἐκεῖσε | οἷ | ὅποι, †ὁπόσε | αὐτόσε, ὁμόσε | ἄλλοσε |
time | πότε, πῆμος | ποτέ | τότε, τῆμος | τημόσδε | ὅτε, ἦμος | ὁπότε, †ὁππῆμος | ἅμα | ἄλλοτε | |
exact time | πηνίκα | πηνίκα | †τηνίκα, τηνικαῦτα | τηνικάδε | ἡνίκα | ὁπηνίκα | αὐτίκα | ||
size, age | πηλίκος | πηλίκος | †τηλίκος, τηλικοῦτος | τηλικόσδε | ἡλίκος | ὁπηλίκος | ὁμῆλιξ | ||
repetition | ποσάκις, ποσίνδα | ποσάκις | τουτάκις, τόσακις | †ὁσάκις ὁποσάκις | ὁποσάκις | ||||
multiplication | ποσαπλάσιος | ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων | |||||||
order | πόστος | ποστός | ὁπόστος | ||||||
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions. |
Further reading
- τοῖος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- τοῖος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- τοῖος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- τοῖος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- τοῖος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- τοῖος in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.