ὅστις

Ancient Greek

Etymology

From ὅς (hós, “who, which”, relative pronoun) +‎ τῐς (tis, “someone, anyone”, indefinite pronoun).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hós.tis/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)os.tis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈos.tis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈos.tis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈos.tis/

Pronoun

ὅστῐς • (hóstis)

indefinite relative pronoun: whoever, whichever; anyone who, anything which; someone who, something which
indirect interrogative pronoun corresponding to direct interrogative τίς (tís), τί (tí): who, what, which
1. replaces τίς (tís), τί (tí) when someone repeats a question asked by another person
  - 405 BCE, Aristophanes, The Frogs 197–198:
    Χάρων […] οὗτος τί ποιεῖς;
    Διόνυσος ὅ τι ποιῶ;
    Khárōn […] hoûtos tí poieîs?
    Diónusos hó ti poiô?
    Charon: This man, what are you doing?
    Dionysus: What am I doing?

Inflection

Declined forms (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὅστῐς hóstis	ἥτῐς hḗtis	ὅτῐ hóti	ὥτῐνε hṓtine	ὥτῐνε hṓtine	ὥτῐνε hṓtine	οἵτῐνες hoítines	αἵτῐνες haítines	ᾰ̔́τῐνᾰ / ᾰ̔́ττᾰ hátina / hátta
Genitive	οὗτῐνος / ὅτου hoûtinos / hótou	ἧστῐνος hêstinos	οὗτῐνος / ὅτου hoûtinos / hótou	οἷντῐνοιν hoîntinoin	οἷντῐνοιν hoîntinoin	οἷντῐνοιν hoîntinoin	ὧντῐνων / ὅτων hôntinōn / hótōn	ὧντῐνων hôntinōn	ὧντῐνων / ὅτων hôntinōn / hótōn
Dative	ᾧτῐνῐ / ὅτῳ hôitini / hótōi	ᾗτῐνῐ hêitini	ᾧτῐνῐ / ὅτῳ hôitini / hótōi	οἷντῐνοιν hoîntinoin	οἷντῐνοιν hoîntinoin	οἷντῐνοιν hoîntinoin	οἷστῐσῐ / οἷστῐσῐν / ὅτοις hoîstisi(n) / hótois	αἷστῐσῐ / αἷστῐσῐν haîstisi(n)	οἷστῐσῐ / οἷστῐσῐν / ὅτοις hoîstisi(n) / hótois
Accusative	ὅντῐνᾰ hóntina	ἥντῐνᾰ hḗntina	ὅτῐ hóti	ὥτῐνε hṓtine	ὥτῐνε hṓtine	ὥτῐνε hṓtine	οὕστῐνᾰς hoústinas	ᾱ̔́στῐνᾰς hā́stinas	ᾰ̔́τῐνᾰ / ᾰ̔́ττᾰ hátina / hátta
Vocative	—	—	—	—	—	—	—	—	—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Declined forms (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὅστῐς / ὅτῐς hóstis / hótis	ἥτις hḗtis	ὅ τῐ / ὅ ττῐ hó ti / hó tti	ὥτῐνε hṓtine	ὥτῐνε hṓtine	ὥτῐνε hṓtine	οἵτῐνες hoítines	αἵτῐνες haítines	ᾰ̔́σσᾰ hássa
Genitive	ὅττεο / ὅττευ / ὅτευ hótteo / hótteu / hóteu	ἧστῐνος hêstinos	ὅττεο / ὅττευ / ὅτευ hótteo / hótteu / hóteu	οἷντῐνοιν hoîntinoin	οἷντῐνοιν hoîntinoin	οἷντῐνοιν hoîntinoin	ὅτων hótōn	ὅτων hótōn	ὅτων hótōn
Dative	ὅτεῳ / ὅτῳ hóteōi / hótōi	ᾗτῐνῐ hêitini	ὅτεῳ / ὅτῳ hóteōi / hótōi	οἷντῐνοιν hoîntinoin	οἷντῐνοιν hoîntinoin	οἷντῐνοιν hoîntinoin	ὁτέοισῐ hotéoisi	αἷστῐσῐ / αἷστῐσῐν haîstisi(n)	ὁτέοισῐ hotéoisi
Accusative	ὅντῐνᾰ / ὅτῐνᾰ hóntina / hótina	ἥντῐνᾰ hḗntina	ὅ τῐ / ὅ ττῐ hó ti / hó tti	ὥτῐνε hṓtine	ὥτῐνε hṓtine	ὥτῐνε hṓtine	ὅτῐνᾰς hótinas	ᾱ̔́στῐνᾰς hā́stinas	ᾰ̔́σσᾰ hássa
Vocative	—	—	—	—	—	—	—	—	—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθί	ἐνταῦθα		ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθέν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν		ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα	πηνίκα	†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τόσακις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

ὅστις

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Pronoun

Inflection

See also

Further reading