ประทับ

Uncertain. Probably from extension of ทับ (táp) by interpolating the first syllable, ประ- (bprà-).

ประทับ • (bprà-táp) (abstract noun การประทับ)

1. (of a god, high priest, or royal person) to remain; to stay.
   • John 4:40, KJV:

     ฉะนั้น เมื่อชาวสะมาเรียมาถึงพระองค์ เขาจึงทูลเชิญพระองค์ให้ประทับอยู่กับเขา และพระองค์ก็ประทับที่นั่นสองวัน

     chà-nán mʉ̂ʉa chaao sà-maa-riia maa tʉ̌ng prá-ong kǎo jʉng tuun chəən prá-ong hâi bprà-táp yùu gàp kǎo lɛ́ prá-ong gɔ̂ɔ bprà-táp tîi-nân sɔ̌ɔng wan

     So when the Samaritans were come unto him, they besought him that he would tarry with them: and he abode there two days.

   • 2 Samuel 15:17, KJV:

     กษัตริย์ก็เสด็จออกไป พลทั้งสิ้นก็ตามพระองค์ไป และเสด็จประทับในสถานที่ที่อยู่ห่างไกล

     gà-sàt gɔ̂ɔ sà-dèt ɔ̀ɔk bpai pon táng-sîn gɔ̂ɔ dtaam prá-ong bpai lɛ́ sà-dèt bprà-táp nai sà-tǎan-tîi tîi yùu hàang-glai

     And the king went forth, and all the people after him, and tarried in a place that was far off.

   • 1 Kings 8:12, KJV:

     พระเยโฮวาห์ได้ตรัสว่า พระองค์จะประทับในความมืดทึบ

     prá-yee-hoo-waa dâai dtràt wâa prá-ong jà bprà-táp nai kwaam-mʉ̂ʉt tʉ́p

     The LORD said that he would dwell in the thick darkness.

   • John 7:9, KJV:

     เมื่อพระองค์ตรัสเช่นนั้นแก่เขาแล้ว พระองค์ก็ยังประทับอยู่ในแคว้นกาลิลี

     mʉ̂ʉa prá-ong dtràt chêen-nán gɛ̀ɛ kǎo lɛ́ɛo prá-ong gɔ̂ɔ yang bprà-táp yùu nai kwɛ́ɛn gaa-lí-lii

     When he had said these words unto them, he abode still in Galilee.

2. (of a god, high priest, or royal person) to sit.
   • Song of Solomon 1:12, KJV:

     ขณะเมื่อกษัตริย์กำลังประทับที่โต๊ะอยู่ น้ำมันแฝกหอมของดิฉันก็ส่งกลิ่นฟุ้งไป

     kà-nà mʉ̂ʉa gà-sàt gam-lang bprà-táp tîi dtó yùu náam-man fɛ̀ɛk hɔ̌ɔm kɔ̌ɔng dì-chǎn gɔ̂ɔ sòng glìn fúng bpai

     While the king sitteth at his table, my spikenard sendeth forth the smell thereof.

   • Matthew 13:1, KJV:

     ในวันนั้นเอง พระเยซูได้เสด็จจากเรือนไปประทับที่ชายทะเล

     nai wan nán eeng prá-yee-suu dâai sà-dèt jàak rʉʉan bpai bprà-táp tîi chaai tá-lee

     The same day went Jesus out of the house, and sat by the sea side.

   • Psalm 2:4, KJV:

     พระองค์ผู้ประทับในสวรรค์จะทรงพระสรวล องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเย้ยหยันเขาเหล่านั้น

     prá-ong pûu bprà-táp nai sà-wǎn jà song-prá-sǔuan ong prá-pûu-bpen-jâao jà song yə́əi-yǎn kǎo lào-nán

     He that sitteth in the heavens shall laugh: the Lord shall have them in derision.

3. (of a spirit, especially a holy or sacred one) to possess.
   • เจ้าประทับร่าง

     jâao bprà-táp râang

     A god possesses [his] body.

4. to affix; to imprint; to impress; to press; to stamp.
   • ประทับตรา

     bprà-táp dtraa

     To affix a seal

• (Sense 3): สิง (sǐng)

• ที่ประทับ

• Khmer ប្រថាប់ (prɑthap)