sig

See also: SIG

English

Etymology 1

A shortened form of signature.

Pronunciation
  • enPR: sĭg, IPA(key): /sɪɡ/
  • Homophone: cig

Noun

sig (plural sigs)

  1. (informal) A signature, usually when used as a digital signature on emails.
    • 1995, Vince Emery, How to grow your business on the Internet
      Your sig should ideally be four or five lines long, six or seven at the maximum. Since it will be repeated on hundreds of messages, a long signature wastes bandwidth and is therefore rude.
    • 2004, Brad Hill, Building Your Business with Google For Dummies (page 48)
      Posting good content is the best way to get people clicking your sig link.
Derived terms
Derived terms

Etymology 2

From Middle English sige. Cognate with Middle Dutch seic, seike, Middle Low German seyche. Related also to sink (“to fall”).

Noun

sig (uncountable)

  1. (Britain, dialectal, dated) Urine.

Anagrams

Danish

Etymology 1

From Old Norse sik, from Proto-Germanic *sik.

Pronunciation
  • IPA(key): /saj/, [sɑj]
  • Rhymes: -aj
  • Rhymes: -iːˀ

Pronoun

sig

  1. (reflexive) third-person pronoun
    Hunden slikkede sig ren.
    The dog licked itself clean.
Usage notes

For all other persons (both singular and plural) the personal accusative pronoun is used.

See also
Danish personal pronouns
Number Person Inflection Nominative Accusative Possessive Reflexive Reflexive possessive
Singular Firstcommon jeg mig min
neuter mit
plural mine
Secondcommon du dig din
neuter dit
plural dine
formal De Dem Deres
Thirdmasculine han ham hans sig sin
feminine hun hende hendes
common den den dens
neuter det det dets sit
plural sine
Plural First— vi os vores
common vor
neuter vort
plural vore
Second– I jer jeres
formal De Dem Deres
Third– de dem deres sig

Etymology 2

See sige.

Pronunciation
  • IPA(key): /siː/, [siːˀ]

Verb

sig

  1. imperative of sige

Faroese

Verb

sig

  1. imperative singular form of siga

Conjugation
   Conjugation of siga
v-70
infinitive siga
present participle sigandi
past participle a8 sagdur
supine sagt
number singular plural
person first second third all
indicative eg tú hann/hon/tað vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present sigi sigur sigur siga
past segði segði segði søgdu
imperative – tú – tit
present — sig! — sigið!

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /sɪːɣ/
  • Rhymes: -ɪːɣ

Noun

sig n (genitive singular sigs, nominative plural sig)

  1. subsidence, (a sinking of something to a lower level)
  2. prolapse, a moving out of place, especially a protrusion of an internal organ syn.

Declension
declension of sig
n-s singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative sig sigið sig sigin
accusative sig sigið sig sigin
dative sigi siginu sigum sigunum
genitive sigs sigsins siga siganna
Synonyms
  • (prolapse): def. framfall
Derived terms
  • jarðsig
  • sig í bjarg (rappeling down a cliff face)
See also

Etymology 2

From Old Norse sik, from Proto-Germanic *sik.

Alternative forms

Pronoun

sig

  1. (reflexive) accusative third person reflexive pronoun meaning oneself (and also depending on context himself, herself, itself and themselves)
    Hann drap sig.
    He killed himself.
    Hún drap sig.
    She killed herself.
Declension
Declension of the word sig
singular plural
indef def indef def
nominative - - - -
accusative sig, sik† sig, sik† sig, sik† sig, sik†
dative sér sér sér sér
genitive sín sín sín sín
Derived terms
terms derived from the accusative form, or sig
  • aðlaga sig
  • ata sig út
  • athafna sig
  • átta sig
  • átta sig á
  • baða sig
  • baktryggja sig
  • beita sig hörðu
  • belgja sig
  • belgja í sig
  • bera fyrir sig
  • bera sig
  • bera sig eftir
  • bera sig eftir björginni
  • bera sig til við
  • bera sig upp
  • beygja sig
  • binda sig við
  • byrgja sig upp af
  • bíta í sig
  • bjóða sig fram
  • bjóða sig fram til
  • bjóða sig fram til þings
  • blóðga sig
  • borga sig
  • bregða fyrir sig
  • brenna sig
  • brjóta undir sig
  • brúka sig
  • búa sig
  • búa sig til ferðar
  • búa sig undir
  • búa sig upp á
  • búsetja sig
  • bæla sig niður
  • bæta á sig
  • bæta við sig tímum
  • derra sig
  • draga í sig
  • draga sig eftir
  • draga sig í hlé
  • draga sig inn í skelina
  • draga sig saman
  • drekka í sig
  • drífa sig
  • drífa sig af stað
  • drjúgur með sig
  • drulla sig út
  • dubba sig upp
  • dúða sig
  • eðla sig
  • einhæfa sig
  • einskorða sig við
  • éta í sig
  • éta ofan í sig
  • fara með sig
  • fá framan í sig
  • fá í sig og á
  • fá sig til
  • fela sig
  • fella sig við
  • feta sig áfram
  • fetta sig
  • fetta sig og bretta
  • fikra sig áfram
  • finna sig
  • flotta sig
  • leggja sig í framkróka
  • fullnuma sig
  • fá sig fullsaddan af
  • furða sig á
  • færa sig
  • færa sig upp á skaftið
  • færa sig um set
  • gefa sig
  • gefa sig að
  • gefa sig fram
  • gefa sig út fyrir
  • geifla sig
  • gera á sig
  • gera sig að undri
  • gera sig heimakominn
  • gera sig líklegan til
  • gera sig til
  • gera upp við sig
  • gera vart við sig
  • gifta sig
  • glenna sig
  • gleypa í sig matinn
  • glöggva sig á
  • vera góður með sig
  • grenna sig
  • gretta sig
  • grúfa sig niður
  • gyrða sig
  • hafa hægt um sig
  • hafa í sig og á
  • hafa ofan í sig
  • hafa sig allan við
  • hafa sig á burt
  • hafa sig að
  • hafa sig eftir
  • hafa sig í frammi
  • hafa sig í
  • hafa sig í burt
  • hafa sig úr
  • hafa upp á sig
  • hafa vaðið fyrir neðan sig
  • hafa við sig
  • hakka í sig
  • halda sig frá
  • háma í sig
  • hátta sig
  • hefja sig til flugs
  • helga sig
  • herða sig
  • hirða sig
  • hita sig upp
  • hjúfra sig upp að
  • hlaupa á sig
  • hleypa í sig kjarki
  • draga sig í hlé
  • hnappa sig saman
  • hneigja sig
  • hnipra sig saman
  • hreiðra sig
  • hreiðra um sig
  • hreinsa sig af
  • hressa sig á
  • hreyfa sig
  • hrufla sig
  • hugsa sig um
  • hver um sig
  • hvíla sig
  • hvolfa í sig
  • hvor um sig
  • hypja sig
  • hysja upp um sig buxurnar
  • jafna sig
  • játa sig sekan
  • kalla yfir sig
  • kenna sig við
  • klára sig af
  • klóra sig fram úr
  • klæða sig
  • klæða sig úr
  • krafla sig fram úr
  • krossa sig
  • kunna sig vel
  • kunna sig fyrir
  • kynna sig
  • kæra sig kollóttan
  • kæra sig kollóttan um
  • kæra sig um
  • laga sig að aðstæðum
  • lauga sig
  • láta ekki vaða ofan í sig
  • láta klippa sig
  • láta sig
  • láta véla sig til
  • leggja sig
  • leggja á sig
  • leggja fyrir sig
  • leggja sig í líma
  • leggja sig niður við
  • leggja undir sig land
  • lesa sig upp eftir kaðli
  • létta sig
  • liðka sig
  • lifa sig inn í
  • líta stórt á sig
  • losa sig við
  • læsa sig inni
  • læsa sig úti
  • læsa sig um
  • mála sig
  • maka sig í
  • manna sig upp í
  • megra sig
  • mennta sig
  • merja sig
  • merkilegur með sig
  • minnka við sig
  • miskuna sig yfir
  • mismæla sig
  • misreikna sig
  • misstíga sig
  • monta sig
  • monta sig af
  • naga sig í handarbökin út af
  • taka á sig náðir
  • ofkæla sig
  • ofreyna sig
  • olnboga sig áfram
  • opna sig um
  • para sig
  • passa sig
  • passa sig á
  • pissa á sig
  • pissa í sig
  • pluma sig vel
  • prísa sig sælan
  • raða í sig
  • raka sig
  • ráða sig til
  • ráðfæra sig við
  • reka sig á
  • renta sig
  • reyna á sig
  • riðja sig
  • rifa sig
  • rífa sig
  • rífa í sig
  • rígbinda sig við
  • runka sig
  • ræskja sig
  • taka á sig rögg
  • salla á sig
  • samlaga sig
  • samsama sig
  • segja sig í
  • segja sig úr
  • segja sig sjálft
  • semja sig að
  • setja á sig
  • setja á sig snúð
  • setja á sig skeifu
  • setja fyrir sig
  • setja í sig kjark
  • setja sig úr færi með
  • setja sig á háan hest
  • setja sig í stellingar
  • sérhæfa sig í
  • signa sig
  • sjá sig um hönd
  • sjúga í sig
  • sjússa sig
  • skaða sig
  • skeina sig
  • skera sig
  • skera sig úr
  • skima í kringum sig
  • skíta á sig
  • skjóta sig í
  • skoða sig um
  • skrá sig
  • skrá sig inn
  • skrumskæla sig
  • skuldbinda sig
  • skuldbinda sig til
  • skvetta í sig
  • skæla sig
  • slasa sig
  • slá um sig
  • sleikja sig upp við
  • slíta sig af
  • slíta sig frá
  • snurfusa sig
  • snúa sig
  • snúa upp á sig
  • snúa sig út úr
  • snússa sig
  • snyrta sig
  • sofa yfir sig
  • sóla sig
  • spara við sig
  • spegla sig
  • sperra sig
  • sperra sig við
  • spjara sig
  • spóka sig
  • sprengja sig á
  • spreyta sig
  • spæna í sig
  • standa sig
  • standa sig illa
  • standa sig með glans
  • standa sig vel
  • stilla sig
  • stilla sig um
  • stinga sig
  • stinga sig á
  • stinga á sig
  • stinga upp í sig
  • stór um sig
  • stór upp á sig
  • stramma sig af
  • sturta í sig
  • stúta sig
  • styðja sig við
  • stæra sig af
  • svara fyrir sig
  • svelgja í sig
  • svæla í sig
  • svæla undir sig
  • sækja í sig veðrið
  • sætta sig við
  • sölsa undir sig
  • sýna sig
  • taka á sig
  • taka á sig krók
  • taka á sig mynd
  • taka mikið upp í sig
  • taka í sig kjark
  • taka sig til
  • taka sig saman
  • taka sig upp
  • taka sig út
  • taka sig út úr
  • teygja sig
  • teygja sig eftir
  • tjá sig
  • trúlofa sig
  • tygja sig
  • úða í sig
  • út af fyrir sig
  • útbúa sig
  • úttala sig um
  • vanda sig
  • vara sig
  • vara sig á
  • vefja sig utan um
  • vega sig upp
  • venja sig á
  • venja sig af
  • venja sig við tilhugsunina
  • vera eftir sig
  • vera utan við sig
  • vera samur við sig
  • vera var við sig
  • verja sig
  • vinna sig upp
  • vita ekki hvaðan á sig stendur veðrið
  • vita upp á sig skömmina
  • viðra sig
  • viðra sig upp við
  • ybba sig
  • yfirkeyra sig
  • það er betra að hafa vaðið fyrir neðan sig
  • þekkja sig
  • þemba sig út
  • þenja sig
  • þerra sig
  • þreifa sig áfram
  • þurka sig
  • æfa sig
  • æpa upp yfir sig
terms derived from the dative form, or sér
  • vefja um fingur sér
  • láta út úr sér
  • bjóða sér
  • þurka sér
  • koma sér af stað
  • leika sér
  • gefa af sér
  • sjá fyrir sér
  • ná ekki upp í nefið á sér
  • kenna sér einskis meins
  • vera vel að sér
  • afsala sér eign
  • halda í sér
  • skipta sér af
  • dunda sér
  • fá sér göngutúr
  • vera frá sér
  • anda einhverju að sér
  • taka af sér skóna
  • anda einhverju frá sér
  • koma sér
  • hafa andvara á sér
  • halda sér til
  • það liggur vel á mér
  • fela í sér (to include)
  • ganga sér til húðarinnar
  • romsa upp úr sér
  • kunna sér ekki læti
  • innifela í sér
terms derived from the genitive form, or sín
  • axla sín skinn
  • vera sjálfs sín herra
  • laða til sín
  • kalla til sín
  • mega sín mikils
  • blygðast sín
  • mega missa sín
  • taka orð sín aftur
  • mega sín ekki við
  • segja til sín
  • segir til sín
  • vera miður sín
  • njóta sín
  • vænta sín
  • skipa milli sín
  • njóta sín
  • kalla til sín
  • gæta sín
  • vista til sín
  • falla á sjálfs sín bragði
  • halda orð sín
  • hefna sín
  • kveðja til sín
  • mega sín mikils
  • hefna sín á
  • tala sín á milli
  • skipta á milli sín
  • skammast sín
  • sín á milli

Norwegian Nynorsk

Verb

sig

  1. present tense of siga
  2. imperative of siga

Swedish

Alternative forms
  • sej (strongly colloquial)

Etymology

From Old Norse sik, from Proto-Germanic *sek, from Proto-Indo-European *se.

Pronunciation
  • IPA(key): /sɛj/
  • Homophones: sej, säg
  • Rhymes: -ɛj

Pronoun

sig

  1. reflexive case of han, hon, den, det, de or man; compare himself, herself, itself, themselves, oneself
    Antagligen skulle han vilja lära sig jonglera.
    He would probably like to learn how to juggle.
    Hon lärde sig själv.
    She taught herself.
    Skar de sig på knivarna?
    Did they cut themselves on the knives?

Declension
Swedish personal pronouns
subject object possessive
singular full full common neuter plural
1st person jag mig, mej3 min mitt mina
2nd person du dig, dej2 din ditt dina
3rd person masculine han honom, han2 hans
3rd person feminine hon henne hennes
3rd person gender-neutral hen1 hen1, henom1 hens1
3rd person common den den dess
3rd person neuter det det dess
3rd person indefinite man or en6 en ens
3rd person reflexive — sig, sej3 sin sitt sina
plural
1st person vi oss vår, våran2 vårt, vårat2 våra
2nd person ni er, eder5 er, eran2, eder5 ert, erat2, edert5 era, edra5
3rd person de, dom4 dem, dom4 deras
3rd person reflexive — sig, sej3 sin sitt sina
1Not universally accepted.
2Informal
3Colloquial pronunciation spelling sometimes found in colloquial texts.
4Informal pronunciation spelling found very often in informal writings.
5Dated
6Dialectal, also used lately as a gender-neutral alternative to man.

See also

Western Apache

Etymology

From Proto-Athabaskan *-x̯ɑ̓t. Cognates include Navajo sid, Mescalero sįh.

Pronunciation
  • IPA(key): [sɪ̀k]

Noun

sig

  1. scar

Usage notes

The form sig in the White Mountain variety; sid occurs in White Mountain and Dilzhe’eh (Tonto); shig occurs in Cibecue; shid occurs in Dilzhe’eh and San Carlos varieties;

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.